Harmonia
De harmonia klinkt ons vreemd in de oren als een van de vier categorieën van het quadrivium, maar in de oudheid was dit een belangrijke tak van de wetenschap.
Proefondervindelijk onderzoek en theorie ontmoetten elkaar in deze antieke discipline.
De oude Grieken waren dol op getallen en ze kenden daar speciale eigenschappen aan toe. Allemaal leuk denkwerk, totdat plots getallen in de fysieke wereld werden ontdekt.
Op de foto zie je een monochord. Laat een snaar trillen en luister naar het geluid. Halveer nu de lengte van de snaar, en laat ze opnieuw trillen: de trillingsfrequentie verdubbelt. 1/3 van de snaarlengte verdrievoudigd de frequentie ...
En plots ontdekten de Grieken getallen en verhoudigen in de natuur!
Deze aulos, een soort dubbelfluit, is een reproductie van een archeologische vondst die in het Louvre ligt. In de oudheid was de aulos een wijdverbreid muziekinstrument. Klinkt volgend antiek woordspel je als muziek in de oren?
Eén wind, twee schepen, tien matrozen roeien, en één stuurman stuurt beide.
Dit bronzen beeldje van een Faun die op de aulos speelt, is gebaseerd op een tekening gevonden tijdens opgravingen in Pompeii.
Als god van de vruchtbaarheid en ongebreidelde vrijheid werd de geboorte van de fluit toegeschreven aan de Faun. Om te ontsnappen aan de Faun, zou de nimf Syringe de hulp ingeroepen hebben van de Najaden, die haar in moerasriet veranderden. De Faun, luisterend naar de wind die doorheen het riet waaide, besloot het instrument te bouwen.